Drewniany kościół pw. św. św. Szymona i Judy Tadeusza został wzniesiony w latach 1760-65 na miejscu dwóch wcześniejszych z XV i XVI w. Jest budowlą zrębową, jednonawową, z dwiema bocznymi kaplicami i czworościenną wieżą konstrukcji słupowej, zwieńczoną hełmem z latarnią. Przy wieży dobudowano soboty.
W przegrodzonym od nawy późnobarokową balustradą prezbiterium znajduje się rokokowy ołtarz główny z XVIII-wiecznym obrazem patronów kościoła. Na uwagę zasługują również pozostałe ołtarze: dwa boczne z obrazami przedstawiającymi św. Walentego (2. poł. XVII w.) i Matkę Bożą z Dzieciątkiem (XVIII w.) oraz dwa w kaplicach. Bardzo ciekawym elementem tutejszych ołtarzy są antepedia z przedstawieniami scen męczeństwa świętych. Na belce tęczowej znajduje się krucyfiks w otoczeniu barokowych figur, przedstawiających Matkę Bożą, św. Marię Magdalenę i św. Jana Ewangelistę. Interesująca jest też rokokowa polichromia o motywach roślinno-architektonicznych, stacje drogi krzyżowej z XVIII w., rokokowe ambona i chrzcielnica oraz barokowe organy.
