Kościół pw. św. św. Apostołów Piotra i Pawła, wybudowany w l. 1789-1791 z fundacji Teresy z Sułkowskich Wielopolskiej na miejscu wcześniejszej kaplicy cmentarnej, jest jednym z najciekawszych przykładów drewnianej architektury sakralnej w południowej Polsce. Jest budowlą konstrukcji zrębowej, orientowaną, jednonawową, z dobudowaną do nawy wieżą. Wokół kościoła znajdują się charakterystyczne soboty, w których można obejrzeć malowane stacje Drogi Krzyżowej z 1846 r., dzieło żywieckiego artysty Antoniego Krząstkiewicza. Prezbiterium i nawa, soboty, a nawet ogrodzenie i bramki są jednolicie pokryte gontem, co dodaje całemu kompleksowi szczególnego uroku.
Do wnętrza kościoła prowadzą dwa wejścia o portalach wykrojonych w tzw. ośli grzbiet. Wyposażenie wnętrza barokowo-klasycystyczne, głównie z 1. poł. XIX w. W ołtarzu głównym znajduje się obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, w typie tzw. Hodigitrii. Jest on XVII-wieczną, barokową kopią starszego, gotyckiego wizerunku. Sam ołtarz utrzymany został w stylu późnego baroku. Prezbiterium jest oddzielone od nawy charakterystycznym podwójnym otworem tęczowym. W górnej części umieszczono krucyfiks na belce tęczowej, która wspiera się na bocznych filarach zdobionych półkolumnami z posągami Matki Bożej (po lewej) i św. Jana Ewangelisty (po prawej).
Najciekawszymi elementami wyposażenia nawy są cztery ołtarze. Dwa z nich – Matki Bożej i św. Sebastiana – są barokowe, kolejne dwa – Chrystusa Ukrzyżowanego i św. Anny Samotrzeć – nieco późniejsze, barokowo-klasycystyczne.
Sklepienia oraz ściany kościoła zdobi XIX-wieczna polichromia. Na sklepieniu prezbiterium przedstawiono postać Najświętszej Marii Panny, zaś na sklepieniu nawy sceny Przemienienia Pańskiego i Zwiastowania. Z kolei ściany kościoła pokrywają malowidła przedstawiające apostołów.
Spośród innych elementów wyposażenia wnętrza świątyni na uwagę zasługują także: dwie kamienne kropielnice barokowe z końca XVIII w., kamienna chrzcielnica barokowa i drewniany konfesjonał z tego samego okresu, a także drewniana barokowa ambona, zdobiona postaciami świętych oraz chór muzyczny, wsparty na słupach, na którym znajdują się organy z 1836 r., dzieło Marcina Gracza z Pcimia.